woensdag 9 december 2009

Wicked Adventuring

Het heeft een tijdje geduurd, maar nu eindelijk weer eens een update. Ben een beetje te druk geweest met leven om te kunnen computeren. En deze update gaat ook relatief minder uitgebreid worden dan anders, want momenteel ben ik langs de oostkust aan ’t karren met een Wicked campervan, net zoals in Nieuw-Zeeland. Er valt te veel te zien en te doen om urenlang een verhaaltje te typen.

Nadat ik klaar was met werken op Marionvale heb ik nogal wat pech gehad, zoals de meesten van jullie inmiddels wel weten. M’n auto is er mee uitgescheden. En nog wel op de eerste dag nadat ik klaar was met werken. Ik was helemaal blij dat ik weer op weg kon en toen vond m’n auto dat ik maar moest gaan fietsen. In het kort was ik onderweg naar Porcupine Gorge National Park dichtbij Hughenden toen onderweg mijn motor dusdanig oververhit is geraakt dat het me $5000,- en 3 weken ging kosten om de motor te laten herbouwen. M’n thermometer gaf niet aan dat de motor te heet werd en pas toen er ratelgeluiden van onder de motorkap uitkwamen realiseerde ik me dat er iets goed fout was. Bleek de radiatorslang geknapt te zijn, dus de motor kreeg geen koelvloeistof meer. Dan wordt ie heet ja. Gelukkig kwam er net een aardige farmer aan die me meenam voor lunch en de RACQ (ANWB) heeft gebeld. M’n auto werd teruggetakeld naar Hughenden en daar heb ik em achtergelaten. ’s Avonds heb ik in vrij rap tempo een sixpackje gekilled en de volgende dag ben ik toch weer vrij enthousiast andere plannen gaan maken.

Na dit fiasco ben ik met de bus naar Cairns gegaan, waar ik 12 dagen heb doorgebracht. Erg leuk stadje met genoeg feestgelegenheden. Daar heb ik me dan ook niet sterk tegen verweerd. Natuurlijk weer een boel mensen leren kennen en met behulp van advertenties heb ik een aantal nieuwe reisgenoten onmoet: Anke, Nederlands uiteraard en Lea, Stephanie & Kay, 3 Duitsers. Inmiddels is Kay naar Sydney gevlogen, dus ik heb nu het genoegen om met 3 meiden rond te reizen. ’t Is een leuk groepje en ’t klikt hartstikke goed, dus daar heb ik dan weer geluk mee. We rijden rond in 2 Wicked campers, Lea & Steph en Anke & ik. Die hebben we in Cairns gehuurd. Voordat ik iedereen heb leren kennen heb ik ook nog een duiktrip gemaakt in de Great Barrier Reef, want dat stond natuurlijk wel op m’n to-do lijstje voor Oz. Daarnaast heb ik wat gehiked ten noorden van Cairns bij Kuranda, een dorpje midden in het regenwoud. ’t Is alsof je door Burger’s Bush loopt, maar dan zonder dak. Schitterende omgeving.

Maandag 23 november hebben we de Wicked van opgehaald, maar die dag was ook weer een avontuur op zich. De versnellingsbak maakte rare geluiden en was erg moeilijk te bedienen. Dus we zijn teruggegaan naar Wicked, maar daar hoorden we dat het een kwestie van wennen was… Fijn. Dus wij op weg en nog geen 2 minuten later was de motor oververhit! Je gelooft ’t toch niet. Wij aan de kant en we zijn na een telefoontje teruggebracht naar het depot. Daar kregen we een nieuwe van. Toen werd ’t echt ugly. Op precies dezelfde plek waar de eerste van ermee uitscheed, besloot de versnellingsbak van onze 2e van er mee te stoppen! Weer gebeld en toen is de mechanic zelf met een 3e van aan komen tuffen. Anke had de eerste 2 vans gereden, dus dit keer ben ik maar achter het stuur van de 3e gaan zitten :P Met deze van rijden we nu nog steeds rond…

Met deze lucky van zijn we naar Port Douglas gereden, waar we tot diep in de nacht op het strand goon hebben zitten drinken (voor de leken: wijn uit een doos wat eigenlijk geen eens wijn genoemd mag worden…), gitaar zitten spelen en sterren zitten kijken. Na Port Douglas hebben we een aantal National Parks en watervallen bezocht in de omgeving van Cairns en Lea heeft daar ergens een bungeejump gedaan die ze gewonnen had. In een korte week zijn we naar Townsville gereden. We hebben tot nu toe elke nacht gratis in de camper geslapen, behalve toen we vanaf Townsville naar Magnetic Island zijn gegaan. Daar hebben we één nacht in een hostel geslapen. Magnetic Island was ook erg mooi om op rond te banjeren. We hebben een hike van een uurtje of 3,5 gedaan naar “The Forts”, een militaire verdedigingspositie op een berg. Mooie uitzichten en we hebben daar een paar koala’s gezien. Na Maggie, zoals de Ozzies zeggen tegen Magnetic Island, zijn Kay, Lea & Steph naar Airlie Beach vertrokken en Anke en ik gingen een klein zijtripje maken naar Hughenden om wat kampeerspullen van mij op te halen die ik daar achtergelaten had. We hebben daar m’n Ozzie collega Jamie weer ontmoet die ons meegenomen heeft naar Porcupine Gorge, waar ik natuurlijk nooit aangekomen was met m’n eigen auto. Daar hebben we met een paar biertjes en goon bij een klein kampvuurtje sterren zitten kijken. ’s Nachts hebben we met z’n drieën in Jamie’s swag (uitgebreide slaapzak) in mijn tent geslapen. Nouja, geslapen… :S ’s Ochtendsom 6 uur brandden we de tent uit en ik kreeg van Jamie een biertje toegedrukt. Hij was al open dus tja, toch maar opgedronken :P Weer es wat anders als ontbijt. Daarna hebben we rondgebanjerd in de Gorge en wat gezwommen. ’s Middags heeft Jamie ons teruggebracht naar Hughenden, waar ik m’n kampeerspullen in de van heb gegooid. We hebben ook Eka, Tom & Olle nog gezien en samen een ijskoffie gepakt, waarna Anke en ik richting Airlie Beach zijn gaan rijden.

De volgende dag hebben we daar Kay, Lea & Steph weer ontmoet en we hebben Kay ’s avonds op een vlucht gezet. Toen waren we met z’n vieren over en ’s avonds hebben we het nachtleven van Airlie Beach verstoord. In Airlie hebben we verder stevig gerelaxt en zaterdag 5 december zijn Lea & Steph verder naar beneden gereden langs de oostkust. Anke en ik zijn die avond om 19:30 uur begonnen aan een zeiltocht langs de Whitsunday Islands. Dat was ons Sinterklaascadeautje. We hebben gezeild op een zogeheten tallship, de Solway Lass, gebouwd in 1902 in Nederland! Erg mooie boot en een nog mooiere zeiltrip, met een subtiele piratensfeer. Het mooiste vond ik nog wel Whitehaven Beach, een strand met silicazand, dus echt bijna spierwit. Het zand was zo fijn dat het aanvoelde alsof je door poedersuiker liep en we werden geadviseerd om heel voorzicht te zijn met onze camera’s. Tijdens het zwemmen moesten we een stingersuit aan, een dun wetsuit, als bescherming tegen de kwallen die dodelijk kunnen zijn. We hebben veel gesnorkeld en we hebben daar dolfijnen gezien, een schildpad, een 2 meter lange “humphead wrasse”, waarvan ik de Nederlandse naam niet weet, veel papegaaivissen en mooi koraal. De tijd vloog om en na 3 nachten en 3 dagen was het zeilavontuur afgelopen. Weer terug naar het normale leven :P ’s Avonds aan land hebben we nog even stevig afgepilst met de mensen die we op de boot hadden ontmoet.

Het plan nu is om weer te meeten met Lea & Steph in Noosa Heads. Vandaag is het woensdag 9 december en Anke en ik gaan vanmiddag weer op weg. 14 December moeten we de camper inleveren in Brisbane. Dan gaan we nog een 4WD tour doen op Fraser Island en dan is het zo’n beetje Kerst, wat we misschien gezamenlijk gaan vieren in Brisbane. Daarna gaan we door naar Sydney voor oud & nieuw en dan heb ik nog een weekje of 3 over voor de Great Ocean Road en Ayers Rock. Ik wil het eigenlijk nog niet weten, maar dan is het tijd om naar huis te gaan. Ik zal het reizen en het ontmoeten van zoveel nieuwe mensen zeker gaan missen, maar ik ga het ook wel weer erg fijn vinden om iedereen weer te zien en weer normale gesprekken te kunnen voeren in plaats van alles met e-mails te doen! Tot over een tijdje!

Cheers vanuit Airlie Beach.